Geneza utworuWiersz ukazał się w drugim tomiku wydanym przez Herberta - „Hermes, pies i gwiazda”,
Opis sytuacji lirycznejPodmiot liryczny, niczym komentator sportowy, przygląda się ludziom w godzinie Sądu
Analiza i interpretacjaUtwór można odczytywać na dwóch płaszczyznach. Pierwszą z nich stanowi nawiązanie do Apokalipsy św. Jana, która jest opisem Sądu Ostatecznego, kiedy to wszyscy ludzie staną przed obliczem Boga i zdają rachunek z własnego życia. Sąd Ostateczny zostanie poprzedzony serią znaków – z nieba spadać będą gwiazdy a ziemię nawiedzą pożary i klęski. Tak samo dzieje się w wierszu Herberta:
„Po deszczu gwiazd
na łące popiołów
zebrali się wszyscy pod strażą aniołów”.
Ludzie zostali porównani do beczącego stada dwunogów, co z jednej strony deprecjonuje człowieczeństwo ludzi ale z drugiej nawiązuje do bożej owczarni, co sugeruje, że wszyscy ludzie są pod opieką boską i zostaną sprawiedliwie osądzeni. Podmiot liryczny przygląda się zgromadzonemu tłumowi i niczym komentator sportowy relacjonuje przebieg Sądu – krzyki
Opis podmiotu i przedmiotu lirycznegoPodmiot liryczny stawia się poza rozgrywającymi się w wierszu wydarzeniami. Nie idzie ze
